In onze huidige maatschappij is er altijd een zekere mate van haast. We willen alles en we willen het nu. Die nieuwe partner die ons leven moet opleuken. Dat pakketje dat je gisteravond om 23.59u hebt besteld. Die pup die vast en zeker een verrijking gaat zijn nu je zoveel thuis moet werken. We nemen niet meer de tijd om geduldig te wachten tot het leven zich als vanzelf ontvouwt. Want dat doet het. Alleen rekent het universum niet met dezelfde tijd als wij doen. Iets wat al miljoenen jaren aanwezig is kijkt niet op een dagje meer of minder.
Zo gaat het ook met werken aan jezelf. Dat is een proces en dat heeft tijd nodig. Er bestaat geen quick fix voor je problemen. Hoe aanlokkelijk alle beloften ook klinken, je bent niet in 10 weken van je verslaving af. Of 10 kilo lichter. Het leven is niet ineens alleen maar leuk. De onrust in je hoofd is niet van de ene op de andere dag vervangen door rust. Veranderingen vragen tijd en veel geduld.
Vanwaar ook die haast? Liever in kleine stapjes vooruit dan in grote stappen onderuit gaan.
Gun jezelf de tijd om te werken aan dat wat je graag anders zou willen. Weet dat het met horten en stoten gaat, dat het vallen en weer opstaan is. Omarm jezelf op de momenten dat je baalt, dat je er geen zin meer in hebt. Sta jezelf toe om je niet fijn te voelen, want dat alles is onderdeel van het proces waar je zin zit. En dan komt er vanzelf een dag dat alles wat lichter aanvoelt. Zomaar ineens…
De foto? Tijdens een wandeling met een goede vriend staren we een tijdlang omhoog. We zoeken de 2 spechten die we gepassioneerd horen tikken. We nemen de tijd, we kijken, we luisteren. En dan zomaar ineens…