Lange tijd is eten een issue voor mij geweest. Niet zomaar een haat-liefde-verhouding met de weegschaal, maar serieuze eetstoornissen. Ik ben daar 10 jaar van mijn leven druk mee geweest. Dat was 25 jaar geleden en ik kan gelukkig zeggen dat ik helemaal genezen ben van mijn eetstoornissen. Tot op de dag van vandaag is mijn verhouding met eten normaal en gezond.
Ik ben genezen, omdat ik leerde dat de relatie die ik had met eten niet over eten ging. Het ging over míj. Ik leerde zien waarom ik eten (of juist níet eten) ging inzetten. Ik leerde het verschil kennen tussen honger van mijn lichaam en honger van mijn mind en hoe die twee met elkaar verweven raken als eten méér wordt dan het bevredigen van een fysieke behoefte.
Wanneer je meer of anders eet dan je eigenlijk zou willen, dan zou je je af moeten vragen: wat wil ik werkelijk? Het beheersen van eten gaat niet over calorieën tellen en diëten volgen. Integendeel: dat verstoort de verhouding met eten alleen nog maar meer. Het gaat over wat eronder zit: wat stop ik weg onder dit eten?
In mijn coaching praktijk ga ik met mijn cliënten op zoek naar wat er onder het eten zit. We gaan de emotie loskoppelen van de lichamelijke verslaving aan eten, zodat er ruimte ontstaat voor een andere, gezondere verhouding met eten. Hoe tof is het om weer lekker in je vel te zitten en niet iedere dag de strijd met eten aan te hoeven gaan! Dat geeft rust en ruimte in jezelf.